Μια επαναστατική νέα θεραπεία για τον καταρράκτη έδειξε θετικά αποτελέσματα σε εργαστηριακές δοκιμές, δίνοντας ελπίδα ότι η πάθηση, η οποία μέχρι σήμερα μπορεί να αντιμετωπιστεί μόνο μέσω χειρουργικής επέμβασης, θα μπορούσε να αντιμετωπιστεί με φάρμακα.

Τα αποτελέσματα δημοσιεύθηκαν πριν από λίγες εβδομάδες στο επιστημονικό περιοδικό Investigative Ophthalmology and Visual Science.

Ο καταρράκτης αποτελεί μία θόλωση του φακού του ματιού που αναπτύσσεται με την πάροδο του χρόνου κι επιδεινώνει την ποιότητα της όρασης. Προκαλείται από μια αποδιοργάνωση των πρωτεϊνών του φακού κι εν συνεχεία συσσώρευσης τους, η οποία με την σειρά της προκαλεί διάχυση του φωτός και μείωση της μετάδοσής του στον αμφιβληστροειδή χιτώνα.

Ο καταρράκτης προκαλεί απώλεια της όρασης κι αθεράπευτος μπορεί να οδηγήσει ακόμα και σε τύφλωση. Υπολογίζεται πως διενεργούνται περισσότερες από 50 εκατομμύρια εγχειρήσεις καταρράκτη ετησίως σε παγκόσμιο επίπεδο καθιστώντας την μακράν την συχνότερη χειρουργική επέμβαση όλων των ιατρικών ειδικοτήτων.

Ομάδα επιστημόνων του Βρετανικού Πανεπιστημίου Anglia Ruskin (ARU), πραγματοποίησε προηγμένες οπτικές δοκιμές σε ποντίκια στα οποία είχε προηγηθεί ενστάλαξη κολλυρίου χημικής ένωσης οξυστερόλης που είχε και παλαιότερα δοκιμασθεί ως φάρμακο κατά του καταρράκτη.

Σε εργαστηριακές δοκιμές, η θεραπεία με την ένωση οξυστερόλης VP1-001 έδειξε βελτίωση στα προφίλ του δείκτη διάθλασης -μια βασική οπτική παράμετρος που απαιτείται για τη διατήρηση υψηλής ικανότητας εστίασης- στο 61% των φακών.

Αυτό σημαίνει ότι αποκαθίσταται η πρωτεϊνική δομή του φακού, με αποτέλεσμα ο φακός να μπορεί να εστιάσει καλύτερα. Επίσης διαπιστώθηκε μείωση της θόλωσης του φακού στο 46% των περιπτώσεων.

Βελτιώσεις σημειώθηκαν σε ορισμένους τύπους καταρράκτη αλλά όχι σε όλους, γεγονός που υποδηλώνει ότι πρόκειται για μια θεραπεία για συγκεκριμένες μορφές καταρράκτη. Αυτό υποδηλώνει ότι ίσως χρειαστεί να γίνουν διαφοροποιήσεις μεταξύ των τύπων καταρράκτη κατά την εξέλιξη φαρμάκων. Πρόκειται για ένα σημαντικό βήμα προς την κατεύθυνση της αντιμετώπισης αυτής της εξαιρετικά συχνής πάθησης με φάρμακα αντί για χειρουργική επέμβαση.