Διορθώνοντας την μυωπία με laser αυξάνεται ή μειώνεται στατιστικά ο κίνδυνος εμφάνισης αποκόλλησης αμφιβληστροειδούς;
Είναι γνωστό πως οι μύωπες (άνω τω 4 βαθμών) διατρέχουν έναν περίπου 4 φορές υψηλότερο κίνδυνο για να προσβληθούν από ρηγματογενή αποκόλληση αμφιβληστροειδους η οποία χρήζει χειρουργικής αποκατάστασης

Τι ισχύει
Τι ισχύει όμως για τους μύωπες οι οποίοι έχουν υποβληθεί σε αντιμετώπιση της μυωπίας και εμφανίζουν εξαιρετική όραση χωρίς πλέον την χρήση γυαλιών ή φακών επαφής

Η επέμβαση διόρθωσης της μυωπίας ή ακόμα και του αστιγματισμού και της υπερμετρωπίας αποτελεί μια εκ των ασφαλεστέρων και πιο προβλέψιμων στην ιατρική γενικότερα.
Εν τούτοις όποιος έχει υποβληθεί σε τέτοια ή παρόμοια μορφή θεραπείας κάποιας διαθλαστικής αωμαλίας (μυωπία, αστιγματισμός, υπερμερτωπία) οφείλει να γνωρίζει πως στατιστικά ανήκει στην ίδια ομάδα κινδύνου εμφάνισης αποκόλλησης αμφιβληστροειδούς στην οποία άνηκε στη προ «laser εποχή».
Η διόρθωση μίας διαθλαστικής ανωμαλίας δεν προστατεύει επ΄ουδενί από πιθανή αποκόλληση αμβιβληστροειδούς.

Για τον λόγο αυτό συνιστάται όπως και σε όλους τους μύωπες οι οποίοι δεν έχουν υποβληθεί σε θεραπεία με laser , ετήσιος οφθαλμολογικός έλεγχος με βυθοσκόπηση εφ΄όρου ζωής καθώς κι άμεση πρόσβαση στον ιατρό σε περίπτωση αντίληψης συμπτωμάτων αποκόλλησης υαλώδους ή αμφιβληστροειδούς δλδ. φωταψιών, μυιοψιών, περιορισμού του οπτικού πεδίου, ξαφνικής ελάττωσης της όρασης κλπ.